جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳ |۲۰ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 22, 2024
جانشین پیامبر

حوزه/ شیعه بر تنصیصی بودن مقام خلافت اعتقاد دارد و بر این باور است که امامت پس از پیامبر از جهاتی بسان نبوت است؛ همان گونه که پیامبر را باید خدا معرفی می فرماید، وحی وی نیز باید از جانب او جل و علا تعیین گردد و تاریخ زندگانی رسول خدا بر این اصل گواهی می دهد.

به گزارش خبرگزاری حوزه کتاب «پرسمان علوی» اثری از مؤسسه آموزشی ـ پژوهشی مذاهب اسلامی و با همکاری ستاد پاسخگویی به مسائل مستحدثه دینی است که بخش های گوناگون این کتاب در شماره های مختلف تقدیم نگاه شما فرهیختگان می گردد.

مرور زمان بسیاری از چهره های بزرگ تاریخی را کهنه و یا به فراموشی می سپارد و جز نامی از آنان در لابلای تاریخ نمی گذارد، اما در این میان برخی از چهره ها را نه تنها مرور زمان کهنه نمی کند بلکه روز بروز آنان را روشن تر و زنده می سازد.

یکی از کسانی که مرور زمان وجود او را روشن تر و نیاز به شناخت وی را ضروری تر می سازد، انسان کامل، امام علی بن ابیطالب(علیه السلام) می باشد.

بدون تردید امروزه انسان های تشنه عدالت و معنویت بیش از هر روز دیگر به الگو قرار دادن شخصیت حضرت امیر(علیه السلام) نیازمند است و این امر بستگی به شناخت و آگاهی همه جانبه از افکار، اندیشه ها و سیره و منش آن حضرت می باشد.

امید است که پروردگار بزرگ زمینه های الگوگیری آن حضرت را بیش از این به ما عنایت فرماید. از آنجا که پیرامون شخصیت بزرگان و افکار و سیره آنان پرسش ها و گاه در اثر فاصله زمانی ابهاماتی پدید می آید، شایسته است که به آنها پاسخ داده و ابهامات برطرف شود.

بدین جهت پرسش های رسیده از مناطق مختلف که مربوط به حضرت علی(علیه السلام) می باشد توسط معاونت پژوهش مؤسسه آموزشی ـ پژوهشی مذاهب اسلامی جمع آوری و به صورت کتاب در خدمت شیفتگان آن حضرت عرضه می شود.

* پیامبراکرم (ص) چرا و چگونه حضرت علی(ع) را در کودکی به عنوان وزیر و وصی و خلیفه خود برگزید؟

همان طور که قبلاً یاد آور شدیم شیعه بر تنصیصی بودن مقام خلافت اعتقاد دارد و بر این باور است که امامت پس از پیامبر از جهاتی بسان نبوت است؛ همان گونه که پیامبر را باید خدا معرفی می فرماید، وحی وی نیز باید از جانب او جل و علا تعیین گردد و تاریخ زندگانی رسول خدا بر این اصل گواهی می دهد؛ زیرا ایشان در موارد متعددی حضرت علی(علیه السلام) را به عنوان خلیفه خویش تعیین نموده اند که اکنون ما به یکی از موارد آن اشاره می نمائیم.

- در آغاز بعثت؛

آن گاه که پیامبر از طرف خدا مأموریت یافت تا خویشاوندانش را به مقتضای آیه و انذر عشیرتک الاقربین، به آئین توحید دعوت کند، بستگان خویش را دعوت نمود و خطاب به آن جمع فرمود هر کس مرا در این راه یاری کند، او وصی و وزیر و جانشین من خواهد بود «فایّکم یوازرنی فی هذا الامر علی ان یکون اخی و وزیری و خلیفتی و وصیّی فیکم»، کدامیک از شما در این امر مر یاری می نماید تا برادر و وزیر و وصی و جانشین من در میان شم باشد؟

تنها کسی که به این ندای ملکوتی پاسخ مثبت داد، کودک ابوطالب، علی(علیه السلام) بود. در این هنگام، رسول خدا رو به خویشاوندان خود کرده، فرمود: ان هذا اخی و وصیّی و خلیفتی فیکم فاسمعوا له و اطیعوه، این (علی) برادر، وصی و جانشین من در میان شما است، به سخنان وی گوش فرا دهید و از او پیروی نمائید.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha